بعد از روز ها و روز ها، سلام!

سلام ، اومدم بعد از مدت ها براتون بنویسم. شیاد باورتون نشه اما توی این مدت طولانی یادداشت های زیادی نوشتم اما منتشرشون نکردم! نمیدونم چرا هر موقع مینوشتم دیگه بعدش دلم نمیخواست که ادامه بدم و بی سروصدا میرفتم بیرون. وبلاگ های خیلیاتونو خوندم ولی کامنت نذاشتم.معذرت میخوام و امیدوارم این حضور کمرنگ منو بپذیرید. راستشو بخواین حال روحی خوبی ندارم.  توی این مدت کلی اتفاق افتاده که دلم میخواد براتون تعریف کنم.  واقعیت از یک زاویه این بود که کلی امتحان و پروژه و غیره روی سرم ریخته بود و واقعا وقت نمیشد. ولی اگه بخوام از زوایای دیگه براتون تعریف کنم:

اول ! از اوایل خرداد ماه با یک نفر آشنا شدم و در حال رفت و آمد و شناخت بیشتر بودیم. ( کاملا سنتی و خواستگاری طور ) چند بار با هم بیرون رفتیم و بهتون بگم که حرفامونو کامل زده بودیم و مشکلی از ناحیه ما نبود.ایشون واقعا پسر خوبی بود و از خیلی از لحاظ ها ما به هم شبیه بودیم ولی خانواده ها نتونستن اون طور که باید نقاط مشترک پیدا کنن ( فرهنگ هامون خیلیی متفاوت بود. اولیش اینکه از من بعد از 5 ، 6 جلسه رفت و امد خواستن بی حجاب برم جلوی ایشون! ) خلاصه که هفته پیش 4شنبه یک جلسه خانوادگی گذاشتیم و مسئله منتفی شد. راستشو بخوام بگم اره یه خرده دل بسته بودم. چون فکر نمیکردم ماجرا به مرحله بازدید برسه و بهم بخوره. که این اتفاق افتاد! خلاصه که بعد از دوماه اشنایی و انرژی و وقت گذاشتن، ازدواجم متفی شد. روزا اول چون مشغول یکی از پروژه های دانشگاه بودم، انگار ذهنم متوجه اتفاقی که افتاده بود نبود. اما حالا بعد از گذشت یک هفته، باید بگم خیلی ناراحتم و بهش زیاد فکر میکنم. راستشو بخواین قرار بود امروز محرم بشیم و که قسمت نبود. من دلم از همین گرفته. دلم از اینکه همه ی اطرافیانم - با اینکه از من خیلی کوچکترن!- متاهل شدن و سر و سامون گرفتن ولی من هنوز مجردم گرفته. وضعیت شغلی مشخصی ندارم. از رشته ای که دارم میخونم به شدت دلسرد شدم و خلاصه که دیگه اینده ای نمیبینم. مدام گریه میکنم ولی اصلا حالم خوب نمیشه. نمیدونم حکمتش چیه این همه نشدنو ماکه خیلی با هم اوکی بودیم خداجونم....

دوم! کااار پیدا کردم. یعنی انشالله که همین جور باشه چون فعلا دارم دوره های اموزشی رو شرکت میکنم. توی دبستانی که خودم درس  خوندم معلم میخواستن و منم از خدا خواسته رفتم ودر کمال ناباوری قبولم کردن :)))) ولی هنوز معلوم نیست برای کجا قراره بخوان منو ولی ایشالا که امسال کمی دستم در جیب خودم هست. میدونم که کار مرتبط نیست و فلان ، ولی به نظرم از هیچی بهتر هست و اصلا خدارو چه دیدی، شاید همینجا موندگار شدم و شدم یکی از خفن ترین نظریه پرداز های مربوط به حوزه های تربیتی :)-بعدا نوشت: هنوز باهام صحبت نکردن که اصلا منو میخوان یا نه! ممکنه بگن بیا با حقوق خیلی کم کار کن که من دلم نمیخواد بمونم:( ولی از طرفی واقعا احتیاج به شغل دارم. دیگه دلم نمیخواد خونه بمونم. خدایا من دلم میخواد سروسامون بگیرم. چرا همه ی راه هارو بستی...

سوم! بالاخرهههه پروژه های دانشگاه دارن تموم میشن و من میتونم یه نفس راحتی بکشم. این ترم اندازه ی یک سال تحصیلی طول کشید. و خب خیلی سخت میگذره بهم :(- بعدا نوشت: پروژه های دانشگاه تموم شده . دو تا از نمره هام اومده: 18 و 18.25 که بدک نیست. منتظر اخری م که به شدت ازش میترسم و خدا رحم کنه واقعا

چهارم! اتفاق بعدی اینکه بیاید یواشکی در گوشتون بگم: من دوباره دارم خاله میشم *___* . یک وروجک جدید انشالله قراره به خونواده مون اضافه بشه. امیدوارم منم طعم مادر شدن رو بچشم. خیلی دلم میخواد از این وضعیت خلاصی پیدا کنم. میشه دعام کنید؟